۲۶۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۴۴

شمعیم و تن ز اشک دمادم گداختیم
داغیم و از تبسم مرهم گداختیم

از بس که کرده‌ایم به غم، خویش را غلط
غم ناتوان و ما ز تب غم گداختیم

ای جان برو، چو عهد دلم تازه کرد غم
کز اختلاط ساخته هم، گداختیم

در مهر شعله ز آتش پروانه سوختیم
در عشق گل ز غیرت شبنم گداختیم

کس تهمت شفا ننهد بر مریض عشق
قدسی ز لاف عیسی مریم گداختیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.