۳۰۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۷

منشور خدمت تو رقم شد به نام ما
افکند سایه مرغ سعادت به بام ما

خوش بر مراد هر دو جهان دست یافتیم
کامش برآید آنکه برآورد کام ما

منت‌پذیر شمع چو پروانه نیستیم
از مهر تو به صبح بدل گشته شام ما

خالی مباد از می توفیق ساغرش
پر کرد آنکه از می امید جام ما

باشد تمام نعت نسبی و ثنای آل
مدح کسی دگر نبود در کلام ما
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.