۲۹۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶۱

شاها به قدر همت و رای رفیع خویش
از سقف چرخ و ساحت عرش آستانه ساز

وین عندلیب را ز پی مدح گستری
بر شاخسار سایه خویش آشیانه ساز

ساز و نوای جاه تو را این نوای من
در خور بود که خوش نبود بی ترانه ساز

گفتم قصیده ای که ز نظمش حسد برد
اوهام نکته پرور و طبع فسانه ساز

و آمد به حضرت تو شها بلبلی چو من
دلم قبول گستر و وز لطف دانه ساز

یا باز پس فرست ازینجا به خانه ام
یا در جوار بارگه اینجام خانه ساز
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.