هر خردمند که او را درم و سیم بود
خویشتن خوش بخورد یا نه ، نگاهش دارد

بدگر کس ندهد برطمع سود که او
می خورد فارغ و این خیره قفا میخارد

عمر از آن در طرب و ناز گذارد نرگس
که زرو سیم خود از چشم فرو نگذارد