۲۴۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴ - وله ایضا

منعما شکرهای انعامت
بزبان قلم نیاید راست

دوش در انتظار وعدۀ تو
یک دم باشد زنیست تا هست

هر کرا لقمه در گلو گیرد
در کارش کن که بی گناهست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳ - وله ایضا
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵ - و قال ایضا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.