۲۳۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۴۹ - وله ایضا

ای بزرگی که کرامند بود گر بمثل
مدح اخلاق تو بر چشم خرد بنویسم

خطکی هست مرا گر چه چنان نیکو نیست
که بدان هر چه مرا رای بود بنویسم

این چنین خط که تو از بهر رهی بنوشتی
نیست حاجت بدبیران تو، خود بنویسم

خط که بنویسی و ازوی نبود حاصل هیچ
من بدین مفلسی از بهر تو صد بنویسم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۸ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۰ - ایضا له
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.