۲۲۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۷ - وله ایضا

به عمرهای چنین تیز تاز زود گذر
فراقهای چنین دیر یاز در نخورد

اگر به قرصۀ خورشید برکشد آنها
که در فراق تو بر جان ما همی گذرد

دهان مشرق ازو نام بر زبان نارد
گلوی مغرب از او لقمه یی فرو نبرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۶ - ایضا له
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۸ - و له ایضاً
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.