۲۴۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۰ - و قال ایضاً

بخشید خواجه دوش مرا اسب خاص خویش
و انصاف این بود همه از طبع مکرمش

و ربا ورم نداری آنک برو ببین
اسبیست تنگ بسته و لیکن بر آخورش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹ - وقال ایضایمدح السلطان علاءالدنیا والدین تکش بن خوارزمشاه انارالله برهانه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱ - وقال ایضاً یمدح الامیر الکبیر السعّید ضیاء الدّین احمد بن ابی بکر البیا بانکی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.