۲۶۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۹ - وله ایضاً

چگونه در چمن خوشدلی کنم پرواز
که مرغ عیش مرا روزگار پر ببرید

دو شاخ هر دو ز یک اصل رسته بر یکجای
بتیغ قهر اجل مان ز یکدیگر ببرید

بنوجوانی ببرسید شاخ عمرش مرگ
اگرچه رسم نبودست شاخ تر ببرید

اگرچه منزل ما در سفر برابر بود
ولیک آنکه جوان بود زودتر ببرید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸ - وله ایضاً
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۰ - وقال ایضاً یمدحه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.