۲۶۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۴۷

چون دید که رکد غمزۀ خیره سته
بر قصد دلم کمان ابرو برزه

از پسته همی کرد اشارت که مزن
وز گوشۀ بادام همی گفت که ده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.