۲۷۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷۰۸

ای یاد غمت مونس تنهایی من
وی خاک درت سرمۀ بینائی من

مگذار که فاش گردد اندر عالم
چون حسن تو حال دل سودایی من
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۰۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.