۲۶۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۸۰

من دوش بآرزوی رویت هر دم
در رنگ گل و باده نگه می کردم

با ساغر و با رباب تا روز فراخ
بر یاد رخت می زدم و می خوردم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.