۲۳۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۹۸

نرگس که صبا بروی درمی جهدش
یعنی ز لطافتست که دم می دهدش

کآن چشم که باز کرد در کوی بقا
چندان ندهد مهله که بر هم نهدش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.