۲۴۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۱۶

زلفت که زروی باز پس می افتد
در پای تو چون من بهوس می افتد

چشم تو که عالمی نیفتد در وی
مستت از آن در همه کس می افتد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.