۲۶۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵۵

ماه رویا بسر خویش کنی
نیک باشد که بدی بیش کنی؟

چندم از هجر دل افگار کنی؟
چندم از غصه جگر ریش کنی؟

مکن ای جان که نه رسمی نیکست
که همه کام بداندیش کنی

هر کجا خون دلی باید ریخت
غمزۀ مست فرا پیش کنی

مردمی کن، که نباشد ضایع
هر چه با این دل درویش کنی

دل یک شهر بر آید از بند
گر اشارت بلب خویش کنی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.