۲۶۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۰

گر تو را گویم که عاشق نیستم
یا ز جان یار موافق نیستم

از منت باور مبادا این سخن
زانک در این قول صادق نیستم

عاشقم، عاشق، به آواز بلند
پس که باشم من که عاشق نیستم؟

تو به حسن افزونی از عذرا و من
در غم تو کم ز وامق نیستم

عشق تو یک چند می کردم نهان
زانکه دانستم که لایق نیستم

آشکارا کردم اکنون راز خویش
وندرین دعوی منافق نیستم

هر که در عالم تو را عاشق شدند
من به از چندین خلایق نیستم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.