دلبرم رسم خود چنین دارد
که دل دوستان غمین دارد

از پی یک حدیث دامن گیر
صد جواب اندر آستین دارد

حلقة زلف او ز بلعجبی
چرخ پیروزه در نگین دارد

زلف پرچین زنگی آسایش
حکم بر زنگبار و چین دارد

نز تواضع، ز سرکشی باشد
سر که پیش تو بر زمین دارد

نشود خود به کوی او نزدیک
هر که او عقل دوربین دارد

گرد کوی وی آنکسی گردد
که ملالش ز عقل و دین دارد

نخورد هیچ غم بهستی خویش
هر که دلدار نازنین دارد

تن مومین نپرورد چون شمع
هر که او جان آتشین دارد

برهاند ترا ز هستی خویش
عشق خود خاصیت همین دارد