آرزومندم به روی دوستان
جان و دل دارم به سوی دوستان

وای وای از اشتیاق یارکان
آه آه از آرزوی دوستان

یاد آن شب ها که بودی تا به روز
شوق ما بر های و هوی دوستان

دست ما و دامن خیل خیال
روی ما و خاک کوی دوستان

ما ندانستیم شرط دوستی
برشکستیم از عدوی دوستان

عمر تاوان کرده ایم الّا هم آنک
صرف شد در جست و جوی دوستان

از بهشت و حور و غلمان فارغیم
راح می خواهیم و روی دوستان

عنبر و مشک و بهار و باغ ما
خُلقِ یاران است و خوی دوستان

هم صبا جانِ نزاری را حیات
می دهد هر شب به بوی دوستان