دگر باره پیرانه سر درفتادم
به چنگالِ شوخی دگر درفتادم

گذر بر صراطِ رهِ عشق کردم
بلغزید پایم ز سر در فتادم

ز بس کآرزومند بودم به شیرین
ز بی طاقتی با شکر درفتادم

ملامت مکن گو مشنِّع ز خوبان
حذر کن که من معتبر درفتادم

به چاه زنخدانِ یوسف جمالی
ز دستِ دلِ بی خبر درفتادم

چه برمن برفت از قضا ای عزیزان
که بی اختیار از قدر درفتادم

صوابِ شما احتیاط است اگر من
به دامِ خطا و خطر درفتادم

از آن شد چنین روزگارِ نزاری
به زاری که بی سیم و زر درفتادم