۲۵۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۹

هر شب ز غم تو دل ز جان برگیرم
پندی که خرد دهد من آن نپذیرم

تا روز نهد خیال تو در پیشم
صد چشمه و من ز تشنگی می‌میرم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.