۲۶۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۷

ای یار شبی که بی‌رخت بگذارم
پروین بود از غم تو آن شب یارم

یک نیمه زشب چشم به پروین دارم
یک نیمه همی ز چشم‌ پروین بارم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.