۲۷۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۶

هر شب غم تو به مه اشارت‌کُنَدَم
وز چشم پر آب خواب غارت کندم

یک شب نگذارد که کنم دیده فراز
چندان که خیال تو زیادت کندم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.