۲۶۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۷

ای یار چو روزگار یار من و توست
بس کس که حسود روزگار من و توست

این باده که اندوه‌گسار من و توست
برگیر و بیا که ‌کار کار من و توست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.