۳۸۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۰

ایا بفضل و کرم یاد کرده از کارم
زیاد کرد تو بسیار شکرها دارم

خصایل تو سزاوار مدحتند همه
بجلوه کردن آن من رهی سزاوارم

چنان کنم بسعادت که تا کم از یکسال
بود قصاید مدح تو تاج اشعارم

چرا مدیح نگویم ترا ؟ که ناگفته
همی ز گنج سخای تو بهره بردارم

اگر خدای بخواهد ببخت من پس ازین
بمدحت تو سخن ز آفتاب بگذارم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.