۳۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۳۶

ز زلف تو برده ست شبوّی بوی
ازو گشت پر مشک مشکوی و کوی

کجا جوی خون بینی ای دلربای
رخان مرا اندر آن جوی جوی

تو گوئی که دل شستم از تو چرا
دل از من چه شوئی دل از شوی شوی

چو چوگان خمیدست بدگوی ما
نباشم بچوگان بدگوی گوی

روان موی و اشکست آموی آب
چه ارزد بر آب آموی موی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.