۲۶۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۲

ای دل چو بغمهای جهان درمانم
از دیده سرشکهای رنگین رانم

خود را چه دهم عشوه یقین میدانم
کاندر سر دل بآخر جانم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.