۲۳۱ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۸۴

بر من، ای شوخ، ستمها کردی
بارک الله! که: کرمها کردی

کاشکی! حال من از من پرسی
تا بگویم: چه ستمها کردی

من براهت قدم از سر کردم
تو سرم خاک قدمها کردی

ساقیا، وقت تو خوش باد مدام!
که بمی چاره غمها کردی

گر چه کشتی چو هلالی ما را
فارغ از جمله المها کردی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۸۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.