۲۸۶ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۷۲

این تازه گل، که می رسد، از بوستان کیست؟
نخل کدام گلشن و سرو روان کیست؟

باز این نهال تازه، که سر می کشد به ناز
سرو کشیده قامت نازک میان کیست؟

ای دل، ز تیر ابروی پر فتنه اش منال
تو تیر را ببین و مگو کز کمان کیست؟

دشنام ها، که از تو رساندند قاصدان
دانستم از ادای سخن کز زبان کیست

گر افکنند پیش سگت بعد کشتنم
داند ز بوی درد که این استخوان کیست

افسانه شد حدیث من، آخر شبی بپرس
کین گفتگو، که می گذرد، داستان کیست؟

از آه گرم سوخت هلالی و کس نگفت
دودی که بر فلک شده از دودمان کیست؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.