۳۳۱ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۵۶

رفتست عزیز من و مکتوب نوشتست
یوسف خبر خویش به یعقوب نوشتست

شد نامه ی محبوب خط بندگی من
من بنده ی آن نامه که محبوب نوشتست

گفتست بخواند سنگ آن کوی سلامم
بنگر که سلامی به چه اسلوب نوشتست

باز این خط خوب و رقم تازه بلاییست
این تازه رقم را چه بلا خوب نوشتست؟

بر نامه سیاهی طلبد آیت رحمت
ما طالب آنیم که مطلوب نوشتست

بر صفحه ی رخسار تو آن خط دلاویز
یارب! قلم صنع چه مرغوب نوشتست؟

یاری که به من نامه نوشتست هلالی
عیسیست، شفانامه به ایوب نوشتست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.