قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اى ایشان که بگرویدند کُتِبَ عَلَیْکُمُ نبشته آمد بر شما الصِّیامُ روزه داشتن کَما کُتِبَ همچنانک نبشته آمده بود عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ برایشان که پیش از شما بودند لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ تا مگر شما باز پرهیزیده آئید.
أَیَّاماً مَعْدُوداتٍ روزى چند شمرده، فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَرِیضاً هر کس که از شما بیمار بود أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ یا در سفرى فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ هام شمار آن در روزگارى دیگر روزه باز دارد، وَ عَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ و بریشانست که توانند که روزه دارند و خواهند که ندارند فِدْیَةٌ باز خریدن آن طَعامُ مِسْکِینٍ بطعام دادن درویشى هر روز را مدّى فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً هر که بر مدّ بیفزاید بطوع دل، فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ آن وى را به است وَ أَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ و اگر روزه دارید شما را خود به إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ اگر دانید
شَهْرُ رَمَضانَ ماه رمضان الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ آن ماه که قرآن در آن فرو فرستادند هُدىً لِلنَّاسِ راه نمونى مردمان را وَ بَیِّناتٍ و نشانها نمودن ایشان را مِنَ الْهُدى‏ از راه نمونى حق، وَ الْفُرْقانِ و جداى نمودن میان حق و باطل فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ هر که حاضر و مقیم بود از شما در ماه رمضان، فَلْیَصُمْهُ گوى روزه دارد، وَ مَنْ کانَ مَرِیضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ و هر که بیمار بود یا در سفرى فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ گوى میخور و هام شمار آن در روزگارى دیگر روزه باز دار یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ اللَّه بشما آسانى میخواهد وَ لا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ و دشوارى نمیخواهد، وَ لِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ و فرمود تا شمار تمام کنید وَ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ و خداوند خویش را به بزرگى بستائید عَلى‏ ما هَداکُمْ بآنکه شما را راه نمود وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ و مگر تا از وى آزادى کنید.