پس پسر گفت ایهاالعارف
از مقامات عاشقی واقف

چون به من میل باطن تو نماند
پیش من ظاهر تو را چه نشاند

چون ز من دور می توانی زیست
نزد من هر دم آمدن پی چیست

گفت عارف که ای جوان سلیم
نیست دستور میهمان کریم

که ز خوردن چو دل بپردازد
میزبان را زدل بیندازد

بدرد سفره بشکند خوان را
بر زمین افکند نمکدان را

یا چو از نقل و باده گیرد کام
افکند سنگ بر طبق یا جام

بلکه تعظیم آنچه واسطه است
در وصول مراد رابطه است

هست در کیش حق شناسان فرض
بلکه در ذمه کریمان قرض