شاه این راه کز سر معنی
بود ادعوا الی الله ش دعوی

یافت ادعو چو استناد به وی
کرد قید علی بصیره ز پی

یعنی این دعوتم نه بر عمیاست
بینم آن را که از خدا به خداست

بلکه مدعو وی است داعی نیز
در هدی و ضلال ساعی نیز

خود ز خود خویش را به خود خواند
خود کند هر چه خواهد و داند

گمرهان را درین نشیمن بیم
خوانم از اسم منتقم به رحیم

من کیم مر خدای را سایه
اسم هادی دهد مرا مایه

کیست گمراه ظل اسم مضل
ظل بود فی الحقیقه عین مظل

گر چه ما در شمار اسماییم
لیکن از روی ذات یکتاییم

من و هر کس گرفته است سبق
ز من اندر شهود وحدت حق

خلق را سوی حق چنین خوانیم
سر این کار را چنین دانیم

دانم او را ز نقص شرکت پاک
لست ممن یقول بالاشراک