هست اسم وجود حق رحمان
باعتبار العموم للاعیان

رحمتی در کمال بسط و سعت
مستفاد از «و رحمتی و سعت »

نیست غیر از وجود عام مفاض
بر حقایق ز واهب فیاض

اسم رحمان ازان بود مشتق
لفظ او خاص و معنیش مطلق

لفظ او بی وقوع سهو و غلط
می شود بر خدا مقول فقط

لیک معنیش شامل و عام است
کون را گشته خوان انعام است

عکس اینست حکم اسم رحیم
باعتبار الخصوص و التعمیم

هست اسم وجود حق اما
متخصص به موجب اشیا

بخشد از خوان رحمت القصه
طالبان وجود را حصه

لفظش افتاد بی خلاف و شقاق
بر حق و خلق جایزالاطلاق