حمد تسبیح حق بدین قانون
که رسانیده شد به عرض اکنون

به لسان دلالت آمد و حال
نه به ترتیب لفظ و حرف و مقال

وین به سمع خرد شود مدرک
واندر این نیست هیچ کس را شک

لیک ارباب کشف و اهل عیان
در جماد و نبات و هر حیوان

نطق دیگر همی کنند اثبات
در جمیع مواطن و اوقات

همه مستند زنده و گویا
خالق خویش را به جان جویا

حمد و تسبیح حق همی گویند
راه قرب و رضا همی پویند

تیزگوشان که سمعشان مبدل
شد به سمع دگر ز نور ازل

حمد و تسبیح شان همی شنوند
گر چه اهل نظر نمی گروند

مرتضی گفت با رسول خدا
رفتم از مکه جانب صحرا

هیچ سنگ و درخت نامد پیش
که نگفتی سلام بی کم و بیش

ابن مسعود گفت وقت طعام
می شنیدیم از طعام کلام

به زبان فصیح و لفظ صریح
خوش همی گفت بهر حق تسبیح