سر مقصود را مراقبه کن
نقد اوقات را محاسبه کن

باش در هر نفس ز اهل شعور
که به غفلت گذشت یا به حضور

هر چه جز حق ز لوح دل بتراش
بگذر از خلق و جمله حق را باش

رخت همت به خطه جان کش
بر رخ غیر خط نسیان کش

در همه شغل باش واقف دل
تا نگردد ز شغل خود غافل

دل تو بیضه است ناسوتی
حامل شاهباز لاهوتی

گر ازو تربیت نگیری باز
آید آن شاهباز در پرواز

ور تو در تربیت کنی تقصیر
گردد از این و آن فساد پذیر

تربیت چیست آنکه بیگه و گاه
داریش از نظر به غیر نگاه

بگسلی خویش از هوا و هوس
روی او در خدای داری و بس