از طرهٔ تو غیرت مشک سیاه راست
وز چهرهٔ تو حیرت خورشید و ماه راست

عادت ربودن دل و پیشه هلاک جان
آن دو رخ سپید و دو چشم سیاه راست

پوشی همه قبا و کلاه وز حرمتت
این عز و جاه بین که قبا و کلاه راست

دیده گناه کرد که : در تو نگاه کرد
پس چون عقوبت از تو دل بی گناه راست؟

خوبی ترا و عشق مرا و سریر ملک
خوارزمشاه اتسز خوارزمشاه راست