بی تو حرامست تماشای باغ
با تو مرا از همه عالم فراغ

ای رخ تو شمع شب افروز من
خوش بنشین تا بنشیند چراغ

شیفته را به ز مُفَرِّح بود
بوی سر زلف تو اندر دماغ

ما به می لعل لبت قانعیم
ساقی مجلس بنه از کف ایاغ

در جگر غنچه ز درد تو خون
بر دل لاله ز جفای تو داغ

سر مکش از گفته ی ابن حسام
از تو پذیرفتن و از ما بلاغ

نکته مگو تا نبود نکته دار
کس ندهد طعمه ی طوطی به زاغ