۳۵۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۵

ای خوش آن بلبل که گلزاریش هست
خرمّا آن دل که دلداریش هست

خرقه ناموس صوفی برکشید
زان که بر هر موی زنّاریش هست

یوسف حسن تو را در مصر دل
بر سر هر کو خریداریش هست

من نه تنها بسته زلف توام
صد چو من بسته به هر تاریش هست

نرگس مستت چه خوش منظر گلی ست
لیکن اندر هر مژه خاریش هست

بنده ام طوطی گفتار ترا
زانکه الحق طرفه گفتاریش هست

شاد و خندان می رود ابن حسام
غالبا امید دیداریش هست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.