۲۸۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۹۵

تا خسته دل مرا بریده ست ز تن
دارم گله هاش را چو شمشیر سخن

لیکن چکنم گفت نمی یارم من
کان پسته دهن کرد مرا بسته دهن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.