۲۷۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۲

مشکین کله تو گر شبست ای دلدار
خورشید در او چرا گرفته ست قرار

خیره ست در آن کله خرد را دیدار
دیدار بلی خیره بود در شب تار
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.