۲۹۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۵

گر صبر کنم عمر همی باد شود
ور ناله کنم عدو همی شاد شود

شادی عدو نجویم و صبر کنم
شاید که فلک در این میان راد شود

گفتم که چو از بند گشایش باشد
زین بند مگر مرا رهایش باشد

اکنون غم را همی فزایش باشد
آری ملک آن کند که رایش باشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.