کس نتواند ز بد رهانید مرا
زیرا ثقت الملک برانید مرا

از رنج عدو باز رهانید مرا
وز خاک بر آسمان رسانید مرا

ای دوست به امید خیالت هر شب
این دیده گرینده نخسبد ز طرب

در خواب همت ببیند ای نوشین لب
بی روزی تر ز من که باشد یارب