چرخ هر لحظه ای دگر گردد
زان به ما بر دگر شود رایش

زان فرا پیش بایدم که چو ماه
کاهش خلق هست ز افزایش

از تنم زان بجست بی معنی
که ازینسان خراب شد جایش

جانم از تن همی بخواست گریخت
غم یکی بند گشت بر پایش

می شادی ز غم که مشفق دار
وقت سختی نمود بخشایش