بوالفرج ای خواجه آزاد مرد
هجر وصال تو مرا خیره کرد

دید ز سختی تن و جان آنچه دید
خورد ز تلخی دل و جان آنچه خورد

ای به بلندی سخن شاعران
هرگز مانند تو نادیده مرد

روی توام از همه چیز آرزوست
خسته همی جوید درمان درد