۲۶۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۷۶

در گلشن حسن چون تو کس نیست
معروف چو گل بخوب رویی

من تنگ دلم چو غنچه وتو
لاله رخی و بنفشه مویی

موی تو بر آن زمین که افتاد
از خاک نرفت مشک بویی

ما آن توایم وجمله گویند
تو آن کئی همی نگویی

گم شد دل صد هزار عاشق
تو خود دل عاشقی نجویی

دستت نرسد بدامن سیف
تا دست زخویشتن نشویی

ای چون گل نو بتازه رویی
بر روی تو ختم شد نکویی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.