۲۸۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۵۹

چو هیچ می نکنی التفات با ما تو
چه فایده است درین التفات ما با تو

برای چیست تکاپوی من بهر طرفی
چو در میانه مسافت همین منم تا تو

ز بس که خلعت عشق تو جان من پوشید
خیالم است که در جامه این منم یا تو

بچشم معنی چندانکه باز می نگرم
ز روی نسبت ما قطره ایم و دریا تو

پس این تویی و منی در میانه چندانست
که قطره بحر ببیند تو ما شوی ما تو

ترا ببردن دلهای خلق معجزه ییست
که دلبران همه سحرند و دست بیضا تو

اجل بکشتن من قصد داشت، عشقت گفت
که این وظیفه از آن منست فرما تو

شب وصال دهان بر لبم نهادی و گفت
منم بلب شکر و طوطی شکر خا تو

بدانکه هست ترا با دهان من نسبت
که در جهان بسخن می شوی هویدا تو

فدا کند پس ازین جان و دل بدست آرد
چو دید بنده که در دل همی کنی جا تو

ز فرقت تو چو مرده است سیف فرغانی
توی بوصل خود این مرده را مسیحا تو
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.