تا بکی این جور کشیدن ز یار
خون ز دل خسته چکیدن ز یار

جور کش و صبر کن ای دل که هست
شرط وفا جور کشیدن ز یار

ضربت چون تیغ کشیدن ز دوست
شربت چون زهر چشیدن ز یار

گر بجفایی برماند ترا
شرط وفا نیست رمیدن ز یار

یار اگر از ما ببرد حاکمست
ما نتوانیم بریدن ز یار

سنت عشقست برین در دعا
گفتن و دشنام شنیدن ز یار

حکم ادب هست درین ره قفا
از دگران خوردن و دیدن ز یار

جان بده و مال که سودی نکرد
جان بدرم باز خریدن ز یار

سیف بجهدی نرسی نزد او
زآنک نیارست رسیدن ز یار