ای زلف تو ماه را نقابی
والیل ز موی تست تابی

با مهر رخت زمین چه حاجت؟
دارد به مهی و آفتابی

از شرم بلندی تو کیوان
شد در پس پنج و شش حجابی

شیطان منشان دشمنت را
شمشیر تو اشهب الشهابی

بر سیخ سنانت درگه کین
باشد دل دشمنان کبابی

با معرفت تو لوح محفوظ
یک حرف نباشد از کتابی

دریای محیط و چرخ اطلس
از قلزم همتت حبابی

خالد چه زنی دم از صفاتش؟
حدی چو ندارد و حسابی