دلی دارم، اما جز افگار نی
غم از حد گذشته ست و غمخوار نی

دل خویش خواهم سپردن به یار
که بیدل توان بود و بی یار نی

نگارا، تماشا می کنم در خیال
رخ تست دل سوی گلزار نی

ز خونم که چشمت چو من می خورد
شبان روز مست است و هشیار نی

ترا کارگر کرد حسن و مرا
بجز خوردن غم دگر کار نی