به خوبی همچو مه تابنده باشی
به ملک دلبری پاینده باشی

من درویش را کشتی به غمزه
کرم کردی، الهی زنده باشی

جفا کم کن که فردا روز محشر
ز روی عاشقان شرمنده باشی

ز غمهای جهان آزاد باشم
اگر تو همنشین بنده باشی

جهان سوزی، اگر در غمزه آیی
شکرریزی، اگر در خنده باشی

به رندی و به شوخی و به صد ناز
هزاران خان و مان برکنده باشی